โรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ในอนาคต
Small Modular Reactor (SMR)
คือเตาปฏิกรณ์ที่มีกำลังการผลิตน้อยกว่า 300 MWe ออกแบบมาให้อยู่ในรูปแบบโมดูล สามารถผลิตในโรงงานและนำไปติดตั้งในพื้นที่ได้อย่างรวดเร็ว ทำให้มีข้อได้เปรียบในเรื่องของ ความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ เงินลงทุนต่ำกว่า ใช้เวลาสร้างน้อยกว่า และเรื่องความปลอดภัย ที่มีกำลังการผลิตต่ำกว่า รวมถึงความซับซ้อนของระบบน้อยกว่า สามารถประยุกต์ในภาตอุตสาหกรรมอื่น ๆ ได้ เช่น การผลิตน้ำจืด การผลิดก๊าซไฮโดรเจน
Others design for the future
Fast Neutron Reactor (FNR)
เป็นโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ที่เน้นปฏิกิริยาการแตกตัวที่เกิดจากนิวตรอนพลังงานสูง เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์แบบนี้สามารถใช้ U-238 ซึ่งมีอยู่มากมายเป็นเชื้อเพลิง ซึ่งทำให้ลดปัญหาเรื่องการจัดหาเชื้อเพลิงและการเสริมสมรรถนะในอนาคต FNR บางแบบอาจถูกออกแบบให้แปลง U238 เป็น Pu-239 ซึ่งสามารถใช้เป็นเชื้อเพลิงให้กับเครื่องปฏิกรณ์ทั่วไปได้อีกส่วนหนึ่ง เครื่องปฏิกรณ์ลักษณะนี้เรียกว่า Fast Breeder Reactor (FBR) นอกจากนี้เทคโนโลยีเดียวกันนี้สามารถประยุกต์ใช้กำจัดกากกัมมันตรังสีที่อายุยาว ซึ่งได้จากการใช้งานเครื่องปฏิกรณ์รุ่นนิวเคลียร์ปัจจุบันได้เช่นกัน
Thorium Reactor
เป็นโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ที่ใช้ U-233 ซึ่งผลิตได้จากทอเรียมที่มีอยู่มากมายเป็นเชื้อเพลิง จึงลดปัญหาเรื่องการจัดหาเชื้อเพลิง ขณะเดียวกันกากกัมมันตรังสีที่ได้ยังมีช่วงระยะเวลาการแผ่รังสีสั้นกว่า ยิ่งกว่านั้นการใช้ทอเรียมและ U-233 ในรูปสารประกอบเกลือหลอมเหลว (Liquid Fluoride Thorium Reactor, LFTR) ทำให้ลดปัญหาเรื่องการขึ้นรูปเชื้อเพลิงไปด้วย
HTGR (High Temperature Gas Cooled Reactor)
เป็นเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ที่ใช้ก๊าซเป็นตัวระบายความร้อน ตัวเครื่องปฏิกรณ์และก๊าซระบายความร้อนมีอุณหภูมิสูงมาก เครื่องปฏิกรณ์ลักษณะนี้มีความปลอดภัยในตัวเอง (inherent safety) สูง กล่าวคือมีแนวโน้มในการเกิดอุบัติเหตุต่ำแม้ไม่มีการควบคุม เป้าหมายของเครื่องปฏิกรณ์ประเภทนี้จะไม่เน้นการผลิตไฟฟ้าแต่เน้นการผลิตเชื้อเพลิงไฮโดรเจนเพื่อใช้กับเครื่องยนต์ โดยหลักการเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ประเภทนี้สามารถประยุกต์ใช้ได้ทั้งกับเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ที่ใช้นิวตรอนพลังงานต่ำ และกับนิวตรอนพลังงานสูง โดยใช้กับเชื้อเพลิง เช่น U-235, Pu-239 และ U-233